بمن بنــگــر

ندارد رنگ بــوبی تـوبهـاران

فـتاده نقـش تـوبـرلا له زاران

بهـارروی تـوچـون لا لـه زاران

توای سـرخ لبت چون رنگ لاله

بـهــارآمــد

همه دشـت ودمـن گشته گلستان

چـوآمد عیدنـوروزرفت زمستان

بـهـارآمـد که گـل آیــد ببـوستان

دی وبهمـن بـرفـت با ماه اسفند

گـفـتـم و گـفـت

گفـتـا که عاشـق نـرود درپی درمان

گفـتـا چکنـم نیست مرا شیوه جبران

گفـتـم صنما کی بـرهم زبند حجـران

گـفـتم که بزندان غمت سخت اسیرم